บท ร้อยกรอง ความ รัก: บทกลอน บทกวี ร้อยกรอง กลอนความรัก กลอนอกหัก กลอนคิดถึง บทกลอน เรียงตาม Google
๔ ฉาก กวีมักใช้ฉากที่เป็นบ้านเมือง สภาพความเป็นอยู่ ขนบธรรมเนียมประเพณีรวมทั้งธรรมชาติต่างๆ มาสร้างเป็นเหตุการณ์ในเรื่อง ควรพิจารณาว่า กวีพรรณนาฉากได้ถูกต้องสมจริง ใช้ถ้อยคำให้เห็นภาพหรือไม่ ฉากต่างๆ นั้น สอดคล้องกับเนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่องหรือไม่ กวีมีความสามารถในการพรรณนาฉากได้อย่างประณีต วิจิตรและงดงามเพียงใด ๓. กลวิธีการแต่ง วรรณคดีร้อยกรอง เรื่องหนึ่งๆ กวีจะใช้กลวิธีต่างๆ เพื่อทำให้วรรณคดีหรือวรรณกรรมนั้นๆ มีคุณค่า น่าสนใจ กลวิธีต่างๆ นั้น ได้แก่ ๓. ๑ ความไพเราะของบทร้อยกรอง คือความไพเราะอันเกิดจากรสคำและความไพเราะ อันเกิดจากรสความ ๓. ๑. ๑ ความไพเราะอันเกิดจากรสคำ เกิดจากการที่กวีเลือกสรรคำที่มีเสียงเสนาะ อันเกิดจากการใช้คำเลียนเสียงธรรมชาติ คำที่เล่นเสียงวรรณยุกต์ คำที่เล่นเสียงสัมผัสคล้องจองกันการเล่นคำ เสียงหนักเบา การหลากคำ การใช้คำพ้องเสียงและคำซ้ำ การใช้ลีลา จังหวะของคำทำให้เกิดความไพเราะได้ ๓. ๒ ความไพเราะอันเกิดจากรสความเกิดจากการที่กวีเลือกใช้คำที่มีความหมายกระชับ ชัดเจน ใช้คำถูกต้องตามความหมายที่ต้องการ เลือกใช้คำที่เหมาะสมแก่เนื้อเรื่อง ฐานะของบุคคลและอารมณ์ในเนื้อเรื่อง ๓.
- การวิเคราะห์วรรณคดีและวรรณกรรมร้อยกรอง - benjamastan06
- ย้อน หลัง
- ข้อสอบภาษาไทย เรื่องอิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
การวิเคราะห์วรรณคดีและวรรณกรรมร้อยกรอง - benjamastan06
เนื้อหา คือ สาระสำคัญอันเป็นส่วนประกอบของเรื่องหรือแนวคิดสำคัญ โครงเรื่อง ฉากและตัวละคร ๒. ๑ แก่นเรื่องหรือแนวคิด คือ สาระข้อคิดเห็นหรือความตั้งใจของกวีที่ต้องการจะสื่อมายังผู้อ่าน กวีจะเชื่อมโยงโครงเรื่อง ตัวละคร ฉาก บทสนทนา และส่วนประกอบต่างๆ ทั้งหมดเข้าด้วยกันเพื่อแสดงแก่นเรื่องหรือแนวคิดสำคัญออกมา แก่นเรื่องจะมีจุดมุ่งหมายแตกต่างกันไป ๒. ๒ โครงเรื่อง หมายถึง การลำดับเหตุการณ์ที่ผู้แต่งวางจุดมุ่งหมายไว้ เหตุการณ์ คือเรื่องที่เกิดโดยทั่วไป เนื้อเรื่องในวรรณคดีมักจะเป็นเรื่องการรบ การผจญภัย ตัวละครเอกต้องผจญปัญหาและหาวิธีการแก้ปัญหาต่างๆ และมักจบลงด้วยความสุขและความสำเร็จ เหตุการณ์ต่างๆที่สอดแทรกลงในตัวเรื่อง ทำให้เกิดเป็นเรื่องราวต่างๆ เป็นเรื่องสำคัญ ผู้อ่านต้องพิจารณาว่ากวีกำหนดเหตุการณ์แต่ละขั้นตอนอย่างไร สอดคล้องสัมพันธ์กันตลอดเรื่องหรือไม่ เหตุการณ์ใดสำคัญเหตุการณ์ใดไม่สำคัญเป็นเหตุเป็นผลกับเนื้อเรื่องหรือไม่ เหตุการณ์ต่างๆที่กวีสร้างขึ้นมามีความสมจริงหรือไม่ ๒. ๓ ตัวละคร คือผู้มีบทบาทในเนื้อเรื่อง กวีมักจะให้ตัวละครแสดงออกมาให้เห็นด้านอารมณ์ ด้านศีลธรรมจรรยาโดยใช้ตัวละครแสดงบทบาทต่างๆ เช่น ด้วยคำพูด หรือที่เรียกว่า บทสนทนาหรือด้วยการกระทำที่เรียกว่า บทบาท ควรพิจารณาว่าตัวละครมีพฤติกรรมอย่างไร พฤติกรรมที่แสดงออกดีหรือไม่ มีความสมจริงเพียงใด ๒.
๓ บุคคลวัต หรือ บุคคลสมมติ กวีใช้การสมมุติสิ่งต่างๆ ที่ไม่ใช่มนุษย์ ให้มีกิริยาอาการ ความรู้สึกเหมือนมนุษย์ ตัวอย่างเช่น มะนาวน้อยอย่าพลอยไปเหลิงเล่น ตะวันเย็นลงไปจะไม่แจ้ง ผักชียี่หร่าไยตาแดง ตะกร้าเก่านอนตะแคงเฝ้าคอยดู ( จาก " ราร้างอย่างแร้งไร้ ": แรคำ ประโดยคำ) กวีใช้มะนาว ผักชี ยี่หร่า ตะกร้าให้มีกิริยาเหมือนมนุษย์ คือ มะนาวทำกิริยาเหลิงเล่น ผักชี/ยี่หร่าทำกิริยาตาแดง ตะกร้าทำกิริยานอนตะแคงเฝ้าคอยดู ๔. ๔ อติพจน์ กวีใช้การกล่าวผิดไปจากที่เป็นจริง โดยการกล่าวให้มีลักษณะเกินความเป็นจริง หรือน้อยกว่าจริงเพื่อให้ถ้อยคำกระทบอารมณ์ของผู้อ่านให้มีความรู้สึกเพิ่มขึ้นเป็นสำคัญ เช่น เอียงอกเธออกอ้าง อวดองค์ อรเอย เมรุชุบสมุทรดินลง เลขแต้ม อากาศจักจารผจง จารึก พอฤา โฉมแม่หยาดฟ้าแย้ม อยู่ร้อนฤาเห็น ( จากโคลงนิราศนรินทร์: นายนรินทร์ธิเบศร์) กวีใช้คำ เอียงอกเท แทนสิ่งที่อยู่ในใจ ใช้เขาพระสุเมรุชุบน้ำและดิน แทนปากกาเขียนข้อความในอากาศ ซึ่งล้วนเป็นลักษณะที่เกินความเป็นจริง ๔. ๕ สัทพจน์ หรือการเลียนเสียงธรรมชาติ กวีใช้การเปรียบเทียบโดยการใช้คำเลียนเสียงธรรมชาติ ทำให้เสียงไพเราะเกิดจินตภาพได้ชัดเจน เกิดความรู้สึกคล้อยตาม ตัวอย่างเช่น เกือบรุ่งฝูงช้างแซ่ แปร๋นแปร๋น กรวดป่ามาแกร๋นแกร๋น เกริ่นหย้าน ฮูมฮูมอู่มอึงแสน สนั่นรอบ ขอบแฮ คึกคึกทึกเสทือนสะท้าน ถิ่นไม้ไพรพรม ( โคลงนิราศสุพรรณ: สุนทรภู่) กวีใช้เลียนเสียงของช้างในคำ แปร๋นแปร๋นแกร๋นแกร๋น ฮูมฮูม ทำให้เกิดจินตภาพได้ชัดเจน ๔.
ย้อน หลัง
- ราคา KAYABA NEW SR SPECIAL + SPRING
- การแต่งคำประพันธ์: แบบทดสอบ 1
- ข้อสอบภาษาไทย เรื่องอิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
- บทร้อยกรองรวม by PHUTH - Issuu
- Q-switch กับ Dual Yellow Laser มีความแตกต่างกันอย่างไร หน้าใสจริงหรือไม่ ?
๒ กลวิธีการนำเสนอ กวีจะใช้วิธีนำเสนอเพื่อให้วรรณคดีและวรรณกรรมนั้นๆ น่าสนใจ น่าติดตามหรือน่าประทับใจต่างๆ เช่น เสนอสาระสำคัญอย่างตรงไปตรงมา หรือ เสนอแบบให้ตีความหรือความเปรียบ เป็นต้น ๔. การใช้ภาษา/กวีโวหาร วรรณคดีร้อยกรอง กวีมักใช้ศิลปะในการนำถ้อยคำ สำนวน โวหารมาประกอบทำให้ผู้อ่านเกิดจินตภาพและมีอารมณ์ร่วมหรือคล้อยตามไปด้วยกวีจะเลือกใช้คำมาเปรียบเทียบด้วยลักษณะต่างๆ กัน ได้แก่ ๔. ๑ อุปมา กวีใช้เปรียบเทียบสิ่งหนึ่งเหมือนกับอีกสิ่งหนึ่งโดยมีคำเชื่อมโยง เช่น ดุจ ประดุจ เหมือน เช่น ปาน ฯลฯ ตัวอย่างเช่น อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ ประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย ( จากเพลงยาวถวายโอวาท: สุนทรภู่) กวีได้เปรียบเทียบความคิดหรือความรู้เหมือนอาวุธโดยใช้คำว่า เหมือน เป็นคำเชื่อม ๔. ๒ อุปลักษณ์ เป็นการเปรียบเทียบสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่ง กวีจะใช้การเปรียบเทียบโดยตรง นำลักษณะเด่นของสิ่งที่ต้องการเปรียบเทียบมากล่าวทันทีโดยไม่มีคำเชื่อมโยง บางครั้งอาจใช้คำว่า เป็น และ คือ เชื่อมโยงก็ได้ ตัวอย่างเช่น ถ้าเรามีนาวาทิพย์ทำด้วยมุกดา มีความปรารถนาเป็นใบ มีความอำเภอใจเป็นหางเสือ ( จากกามนิต: เสฐียรโกเศศ – นาคะประทีป) กวีเปรียบความปรารถนากับใบเรือและความอำเภอใจกับหางเสือเรือโดยใช้ " เป็น " เป็นคำเชื่อม ๔.
ผู้สนับสนุน สนใจลงโฆษณา คลิก!
ข้อสอบภาษาไทย เรื่องอิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
สวัสดีเพื่อนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ทุกคน หลังจากผ่านมรสุมความยากของบทเรียนเรื่อง อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง กันไปแล้ว ก็ถึงเวลาที่เราต้องมาทำข้อสอบวัดระดับความเข้าใจกันสักหน่อย สูดหายใจลึก ๆ แล้วไปทำพร้อมกันเลย เพื่อน ๆ สามารถดูวิดีโอการสอนเรื่องอิเหนาแบบจัดเต็มได้ที่ แอปพลิเคชัน StartDee ดาวน์โหลดที่แบนเนอร์ด้านล่างได้เลย 1. จุดประสงค์ในการแต่งเรื่องอิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง คืออะไร เพื่อใช้สำหรับแสดงละครนอก เพื่อใช้สำหรับแสดงละครใน เพื่อแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมทางภาษา เพื่อให้ความรู้กับประชาชนในการสู้รบ เพื่อเฉลิมพระเกียรติรัชกาลที่ ๒ ตอบ 2. เพื่อใช้สำหรับแสดงละครใน เพราะใช้ในการแสดงในวัง และผู้แสดงเป็นผู้หญิงล้วน 2. ลักษณะคำประพันธ์ในเรื่องอิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง คือข้อใด กลอนนิทาน กลอนสุภาพ กลอนเสภา กลอนบทละคร กลอนดอกสร้อย ตอบ 4. กลอนบทละคร เพราะใช้สำหรับการแสดงละครใน ขึ้นวรรคแรกด้วยคำว่า เมื่อนั้น บัดนั้น มาจะกล่าวบทไป 3. ตัวละครตัวใด ไม่ได้ อยู่ในราชวงศ์อสัญแดหวา ท้าวกุเรปัน ท้าวดาหา ท้าวกะหมังกุหนิง อิเหนา บุษบา ตอบ 3. ท้าวกะหมังกุหนิง เพราะเป็นกษัตริย์ในราชวงศ์กะหมังกุหนิง "... แต่การศึกครั้งนี้ไม่ควรเป็น เกิดเข็ญเพราะลูกอัปลักษณ์ จะมีคู่ผู้ชายก็ไม่รัก จึงหักให้สาสมใจ... " 4.
บทร้อยกรองรวม Published on Dec 2, 2015 แบบฝึกทักษะการอ่านจับใจความสำคัญ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยจัดทำขึ้นเพื่อประกอบการเรียนการสอน วิชา ภาษาไทย รหัส ท ๒๐๒๐๕ ชั้... PHUTH
บทร้อยกรองนี้ผู้กล่าวมีความประสงค์ใด ระบายความน้อยใจ อ้อนวอนขอความเห็นใจ ตัดพ้อต่อว่าให้เห็นว่าแค้นใจ ประชดประชันด้วยความเจ็บปวด เยาะเย้ยอีกฝ่ายให้เจ็บใจ ตอบ 4. ประชดประชันด้วยความเจ็บปวด เป็นคำพูดของท้าวดาหาที่ประชดอิเหนาที่ไม่มาแต่งงานกับบุษบา 5. ข้อใดเป็นทรรศนะเกี่ยวกับผู้หญิงที่ ไม่ได้ สะท้อนจากเรื่อง อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง ผู้หญิงงามเป็นชนวนของสงคราม ผู้หญิงที่แย่งสามีผู้อื่นเป็นที่น่ารังเกียจ ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วเป็นสมบัติของสามี ผู้หญิงที่เป็นม่ายขันหมากย่อมได้รับความอับอาย ผู้หญิงที่ดีต้องเชื่อฟังคำสั่งของพ่อแม่ ตอบ 3. ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วเป็นสมบัติของสามี ไม่ปรากฏในตอนดังกล่าว 6. เหตุใดบทละครเรื่อง อิเหนา จึงได้รับการ ยกย่องจากวรรณคดีสโมสรว่าเป็นยอดแห่งกลอนบทละครรำ ใช้ภาษาสละสลวย เสริมจินตนาการ แฝงคุณค่าด้านคุณธรรมและจริยธรรม เนื้อหาสอดคล้องกับการแสดงนาฏศิลป์ การดำเนินเรื่องดีเด่น ถูกทุกข้อ ตอบ 5. ถูกทุกข้อ ด้วยเหตุผลหลายข้อประกอบกัน 7. ข้อใดกล่าวถูกต้องเกี่ยวกับละครใน ผู้แสดงล้วนเป็นผู้หญิง ผู้แสดงมีทั้งนางใน และชาวบ้าน ผู้แสดงเป็นชายและหญิงที่อยู่ในพระราชวัง เป็นการแสดงที่ให้ประชาชนเข้ามาชมภายในพระราชวัง เป็นละครที่แสดงในวงจำกัดเท่านั้น ตอบ 1.
การวิเคราะห์วรรณคดีและวรรณกรรมร้อยกรอง การวิเคราะห์องค์ประกอบของวรรณคดี/วรรณกรรม ร้อยกรอง ๑. รูปแบบคำประพันธ์ หมายถึง ลักษณะร่วมของงานประพันธ์อันเป็นวิถีทางที่ผู้ประพันธ์ เลือกใช้ในการนำเสนอเนื้อหาไปสู่ผู้อ่านรูปแบบคำประพันธ์ได้ เช่น กาพย์ กลอน โคลง ร่าย ฉันท์ เป็นต้น ลักษณะคำประพันธ์แต่ละชนิด กวีจะเลือกใช้ให้เหมาะสมกับเนื้อหาได้ ดังนี้ ๑. ๑ กาพย์ เป็นคำประพันธ์ที่กวีมักใช้แต่งเป็นทำนองเล่าเรื่อง ๑. ๒ กลอน เป็นคำประพันธ์ที่กวีมักใช้แต่งเพื่อ แสดงอารมณ์ แสดงความคิดเห็น เล่าเรื่องหรือสะท้อนภาพสังคม กลอนที่กวีแต่งพรรณนาคร่ำครวญถึงบุคคลอันเป็นที่รัก ขณะเดินทางไปยังสถานที่ใดสถานที่หนึ่งลักษณะเช่นนี้เรียก กลอนนิราศ กลอนที่นำนิทานมาแต่งเรียก กลอนนิทานหรือนิทานคำกลอน กลอนที่นำนิทานหรือการเล่าเรื่องมาใช้แสดงละคร เรียก กลอนบทละครกลอนที่นำไปใช้แต่งเป็นบทร้องโต้ตอบกัน เรียก กลอนสักวา กลอนอกสร้อย กลอนเสภา ๑. ๓ ร่าย เป็นลักษณะคำประพันธ์ที่ใช้แต่งเป็นเนื้อเรื่องตลอด ๑. ๔ โคลง กวีนิยมแต่งโคลงเรื่องโดยใช้โคลงแต่งทั้งเรื่อง ๑. ๕ ฉันท์ เป็นคำประพันธ์ที่ได้แบบอย่างมาจากบาลีกวีมักเลือกใช้ฉันท์ให้เหมาะสม กับลักษณะเนื้อเรื่อง การพิจารณารูปแบบคำประพันธ์ ต้องพิจารณาดูว่า กวีเลือกใช้คำประพันธ์เหมาะสมกับเนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่องหรือไม่ แต่งคำประพันธ์นั้นถูกต้องตามหลักฉันทลักษณ์หรือเปล่า เป็นต้น ๒.